پلیمرهای مهندسی

پلیمرهای مهندسی، دسته ای از پلیمرهای سنتزی با ویژگیهای خاص هستند که آنها را از دیگر پلیمرها متمایز می­سازد، این گروه از پلیمرها دارای قابلیت کاربردی بالایی در عرصه­های مختلف بوده و ویژگی­برجسته آنها تلفیق دو خصوصیت استحکام بالا و وزن کم می­باشد که اجازه می­دهد تا این مواد با ارزش و تخصصی در بسیاری از کاربردهای خاص، جایگزین فلزات مرسوم و متداول شوند. از دیگر خواص بارز این پلیمرهای ویژه، داشتن مقاومت بالای حرارتی، شیمیایی وخوردگی به همراه خواص الکتریکی قابل قبول و انعطاف­پذیری در طراحی و شکل­دهی است. این چنین خصوصیات ممتاز و با ارزشی سبب شده تا پلیمرهای مهندسی برای کاربردهای گوناگون در صنایع پیشرفته هوافضا، اتومبیل سازی ، الکترونیک و ساختمان و تولید محصولات و لوازم طبی ، خانگی ، صنعتی و بازرگانی مناسب باشند. پلی­کربنات و رزین اپوکسی دو نمونه گرما نرم و گرما سخت از این نوع پلیمرها هستند که به علت داشتن کاربردهای بسیار متنوع، در قیاس جهانی باحجم بسیار بالایی تولید و مصرف می­شوند. به عنوان مثال پوشش­های تخصصی و پرمصرف ، صنایع الکترونیک، چسب­ها، کفپوش­ها ، کامپوزیت­ها و صنایع اتومبیل سازی ، قطعه سازی ، ساخت اسباب و لوازم طبی، تجهیزات اداری ، بهداشتی و ورزشی از عمده زمینه­های مصرف این دو نوع پلیمر مهندسی ارزشمند به شمار می­رود.